Jesteś na stronie:

Wspólne Oświadczenie Aleksandra Kwaśniewskiego i Leonida Kuczmy z okazji 70. rocznicy tragedii Wołyńskiej w okresie II wojny światowej

W wielowiekowej historii stosunków ukraińsko-polskich było wiele wspaniałych , ale i wiele tragicznych wydarzeń. W pamięci Polaków i Ukraińców żywą raną pozostaje tragedia, która miała miejsce w latach 1943-1944 na Wołyniu, Chełmszczyźnie, w Galicji Wschodniej. Pozbawiła ona życia dziesiątki tysięcy ludzi, obróciła w popiół wsie i chutory, przyniosła wiele cierpień obu narodów. Przyczyny tej tragedii miały zarówno historyczny, jak i współczesny, polityczny charakter. Nasi przodkowie zapłacili wysoką cenę za zrozumienie, że narody ukraiński i polski powinny żyć w pokoju i przyjaźni.

Upadek niedemokratycznych systemów w obu krajach stworzył dobre podstawy do wzajemnego zrozumienia i pojednania między naszymi narodami. Polska była pierwszym państwem, które uznało niepodległość Ukrainy w 1991 roku. Od tego czasu nasze narody poczyniły wobec siebie wiele ważnych kroków - w sferze politycznej, gospodarczej i kulturalnej. Polska zawsze wspierała europejskie aspiracje integracyjne Ukrainy, a Ukraina uwzględniała polskie doświadczenia w zakresie gospodarki rynkowej i integracji europejskiej.

W drugiej połowie lat 90. XX wieku prezydenci Polski i Ukrainy wzięli na siebie misję objęcia patronatu nad procesem polsko-ukraińskiego pojednania. W maju 1997 roku podpisaliśmy Wspólne Oświadczenie: „O porozumieniu i pojednaniu”, a w lipcu 2003 r. - Wspólne Oświadczenie „O pojednaniu w 60. rocznicę tragicznych wydarzeń na Wołyniu.” Wspieraliśmy troskę o miejsca pochówku i pamięć o tych, którzy zginęli w Polsce i na Ukrainie. Nasze starania doprowadziły do odsłonięcia pomnika na Cmentarzu Łyczakowskim we Lwowie. Wtedy zostały stworzone podstawy do wzajemnego wybaczenia i pojednania.

Chylimy głowy przed ofiarami okrucieństwa i wszystkich tragicznych wydarzeń, które miały miejsce w naszej historii; ciągle wyrażamy przekonanie, że wzajemne przebaczenie to droga do pełnego pojednania obecnych i przyszłych pokoleń Polaków i Ukraińców. Konflikty z przeszłości nie mogą przesłonić tego, co od wieków łączy Polskę i Ukrainę, nie mogą także zablokować drogi do pomyślności naszych krajów oraz dobrobytu naszych narodów.

Apelujemy do klasy politycznej i obu społeczeństw, aby pamiętać i zachować wielki duch naszego pojednania i porozumienia, które są narodowym, duchowym oraz życiowym gwarantem wolności i niepodległości obu narodów. Działacze państwowi i politycy, którzy chcą pomyślności naszych państw, powinni myśleć i patrzeć w przyszłość w trosce o jedność między naszymi krajami. Silna i niezależna Polska i Ukraina, złączone wspólną wizją przyszłości i dobrego sąsiedztwa, są najlepszym sposobem oddania szacunku naszym przodkom i najważniejszym dziedzictwem dla przyszłych pokoleń.

W przeddzień 70. rocznicy tragicznych wydarzeń na Wołyniu prosimy naszych rodaków, aby zrobili wszystko, aby uczczenie pamięci ofiar dawnych konfliktów nie stało się narzędziem do zaognienia stosunków i zmarnotrawienia dotychczasowych zdobyczy procesu pojednania między naszymi narodami. Pragniemy, aby kolejne lata przyniosły dalszy postęp naszego dialogu i zbliżenia. Dlatego z wielkim szacunkiem i nadzieją powitaliśmy Wspólną Deklarację Kościołów Polski i Ukrainy w 70 rocznicę zbrodni wołyńskiej, jako ważny moralny głos wsparcia dla polsko-ukraińskiego pojednania.

Wierzymy w siłę dobra, która pomoże Polakom i Ukraińcom przezwyciężyć historyczne podziały i znaleźć wspólną przyszłość w wolnej rodzinie narodów europejskich, gdzie prawda, pamięć i szacunek są najważniejszym fundamentem sąsiedztwa i przyjacielskiej współpracy.

 

                                  /-/                                                                                              /-/
                       Leonid Kuczma                                                                 Aleksander Kwaśniewski
           Prezydent Ukrainy (1994-2005)                                                   Prezydent RP (1995-2005)